ارزیابی الگوی تحول در حکمرانی مطلوب نظام شهرسازی منطقه ۹ کلانشهر اصفهان

چکیده: پژوهش در امر چگونگی پیاده‌سازی ابعاد حکمرانی مطلوب شهری که زمینه‌ساز تحقق حق به شهر شهروندان و دسترسی به مولفه‌های مطلوب زندگی شهری همچون زیست‌پذیری، سرزندگی و نشاط شهری، افزایش تاب‌آوری، کاهش پژمردگی و زوال شهری می‌باشد امری شایسته و بایسته است. گام برداشتن و حرکت در مسیر حکمرانی مناسب شهری بسترساز مهمترین خصیصه مدیریت شهری مقتدر و مقبول یعنی مشارکت و تعامل مردم در اداره شهر می‌باشد. تحول در حکمرانی شهری به معنای اهم و فی الاهم کردن و اولویت‌بندی رویکردها و راهکارها با در نظر گرفتن وضعیت موجود و در جهت حل مشکلات و معضلات عدیده شهرها و کلانشهرها می‌باشد. در حال حاضر مجری حکمرانی شهری در کشور ایران، شهرداری‌های شهرها و کلانشهرها هستند و از مهمترین ارکان شهرداری مدیریت شهرسازی می‌باشد. ضوابط و مقررات شهرسازی تشکیل دهنده کالبد شهری می‌باشد که ارتباط مستقیم با زندگی مردم دارد. بنابراین الگوی تحول در نظام شهرسازی کلانشهرها ارتقای رضایتمندی شهروندان از حکمرانی شهری را در پی دارد. روش پژوهش براساس هدف کاربردی و بر اساس ماهیت، توصیفی تحلیلی بود. ابزار پژوهش پرسشنامه بوده و جامعه آماری، کارشناسان شهرداری اصفهان بودند. داده‌ها با استفاده از نرم‌افزار PLS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. نتایج نشان داد به ترتیب ضوابط ارتفاعات دارای بیشترین اولویت و ضوابط مسیرهای پیاده دارای کمترین اولویت در الگوی تحولسازی شهرسازی منطقه مورد مطالعه می‌باشند. همچنین مدل برازش پژوهش حاکی از ترتیب‌بندی میزان اولویت اجرای سایر ضوابط به میزان های متفاوت و مختلف بود.