آموزش و پرورش الزام راهبردی و مؤلفه اثرگذار بر تحقق حکمرانی توسعه، آسیب‌شناسی کارکردی

چکیده: آموزش و پرورش بر اساس غالب پژوهشهای صورت گرفته از دیر باز به عنوان یکی از ساختارهای فرهنگی جوامع و از بنیادی ترین سازمانهای مؤثر بر توسعه همه جانبه یا پایدار جوامع به شمار می آمده و در حکمرانی نوین جوامع نیز که با رویکردهای توسعه محور همراه شده است اثرگذاری آن توجه بیشتری را در کانون های نظریه پردازی و سیاستگذاری به خود معطوف نموده است. بر این اساس هدف پژوهش حاضر آسیب شناسی نظام آموزش و پرورش در تحقق حکمرانی توسعه بوده است. روش پژوهش در این مقاله توصیفی، از نوع مرور سیستماتیک و جامعه آماری آن کلیه مقالات پژوهشی مرتبط با آسیب شناسی نظام آموزش و پرورش ایران در ده سال گذشته بوده است. نمونه گیری به صورت هدفمند پس از طی فرآیند: شناسایی، غربالگری، ارزیابی کیفیت و شامل شدن انجام گردیده و تحلیل نهایی بر پانزده مقاله صورت گرفته است که با مطالعه متن کامل مقالات مصادیق دسته‌بندی شده و جهت اعتبارپذیری یافته‌ها از تکنیک خودبازبینی محقق استفاده شده است. نتایج تجزیه و تحلیل داده ها نشانگر ضعف جدی آموزش و پرورش در کارکردهای اصلی مدیریت آموزشی، سرمایه فرهنگی، برنامه ریزی و سیاستگذاری، محتوا، ساختار و عدالت آموزشی بوده که از حیث نقش آفرینی و عملکردی آن را به عنوان ساختاری زیر بنایی از تحقق اهداف حکمرانی توسعه دور ساخته است.