حکمرانی فرهنگی - ارتقاء دسترسی به فرهنگ

برای تأکید بر مشارکت فعال، شکل فوق درصد مشارکت شهروندان را نشان می‌دهد که در یک دوره مشابه انجام داده اند. تفاوت بین کشورها بیشتر قابل توجه است.

در شکل فوق نیز، درصد افرادی که در ۱۲ ماه گذشته در اجرای عمومی شرکت کرده اند، نشان داده می‌شود. در همین شکل پویایی‌های مختلف ملی وجود دارد. این روند در کشورهای تحت تاثیر تغییر رژیم به سمت حکومت دموکراسی بعد از دهه ۱۹۹۰، بهبودی پیدا کرد. با توجه به تغییرات اروپا به طور کلی، افزایش میزان مشارکت فرهنگی در این قاره، این افزایش بیشتر با تغییرات ساختار جامعه و گسترش طبقه متوسط و افزایش مصرف فرهنگی جمعیت فعال همراه است. به نظر می‌رسد عادت‌های فرهنگی کسانی که در فقر و محرومیت زندگی می‌کنند، اساساً تغییر کرده است.

بازدید از سایت‌های میراث یکی دیگر از راه‌های مهم دسترسی مردم به فرهنگ است، همانطور که در شکل زیر نشان داده شده است.

در شکل زیر آمار بازدید مردم از آثار تاریخی، موزه ها، گالری‌های هنری و سایت‌های زیبایی شناسی در سال ۲۰۱۱ را نشان می‌دهد. ویژگی‌های منطقه‌ای مهم در شکل زیر نشان می‌دهد که: در اروپای غربی، عدم مشارکت به ویژه در میان جمعیت مهاجرین شهری حاد است، در حالیکه در اروپای شرقی، محرومیت فرهنگی عمدتاً پدیده روستایی است. در برخی کشورها، این مشکل به طور فزاینده و شدیدی در جوامع متمرکز شده است. بنابراین افزایش دسترسی مردم به سایتهای میراث فرهنگی و آثار تاریخی به اندازه کافی نیست. درک عدم مشارکت مردم بسیار مهم است، به ویژه به این دلیل که به معنای عدم علاقه یا بی تفاوتی آنها نیست.

شکل زیر نیز دلایل عدم مشارکت مردم در بازدید از سایتهای میراث فرهنگی و آثار تاریخی از سال ۲۰۰۷ تا ۲۰۱۱ را نشان می‌دهد. براساس نطرسنجی که در شکل زیر نشان داده شده است، مهمترین دلایل عدم بازدید مردم از سایتهای میراث فرهنگی و آثار تاریخی عبارتند از :۱- عدم آگاهی از پیشینه تاریخی آثار فرهنگی ۲- محدودیت انتخاب یا فقر فرهنگی فعالان این عرصه ۳- عذم وجود زمان کافی ۴- گران بودن بهای ورودی ها

جایگزین

آنچه مردم به جای فرهنگ به مثابه سیاست‌های فرهنگی انجام می‌دهند که با مفهوم معمولی دسترسی به فرهنگ مطابقت ندارند، شامل موارد زیر است:

الف: فعالیت‌های غیر رسمی به جای فرهنگ از طریق تلویزیون، رادیو یا اینترنت

ب: فعالیت‌هایی که متعلق به مفهوم انسان شناختی گسترده تر از فرهنگ هستند؛ مانند گفتگو، کار، بازی‌ها و ورزش ها

در نهایت با شناخت جایگزین‌ها می‌توان اهداف سیاست فرهنگی را دوباره تعریف کرد. دسترسی به فرهنگ با هر تعریفی همواره با نابرابری در توزیع فرصت‌های فرهنگی (نهادها، محل ها، امکانات) و منابع شخصی (مهارت ها، درآمد، اطلاعات، اوقات فراغت و امکانات خانگی) همراه است. با این حال، همانطور که فرهنگ پویا است، ابزارهای دسترسی به آن، تحول و موانع مشارکت فرهنگی نیز در طول زمان تغییر می‌کند. شناخت عدم مشارکت با بیان موانع و جایگزین‌های آن و درک تاثیر متغیرهای اجتماعی-جمعیت شناختی می‌تواند به شناسایی سیاست‌های عمومی و نهادهای فرهنگی مربوطه کمک کند تا بتوان به هدف کلیدی حق دسترسی هر فرد به فرهنگ اطمینان حاصل کرد.

چالش‌های اندازه گیری تاثیر فرهنگ بر دموکراسی

در طول سالها، سرویس‌های آماری ملی حجم زیادی از اطلاعات مربوط به عملکرد موسسات فرهنگی و رفتار فرهنگی شهروندان را جمع آوری کرده اند. ارائه منظم اطلاعات آماری با نظرسنجیهای مکرر، از جمله با نظرسنجی درباره نگرش شهروندان به فرهنگ، کامل شده است. در این نظرسنجی ها، نظارت دقیق بر بودجه زمانی و نظرسنجی‌های خانوارها در شناسایی شیوه‌های فرهنگی جمعیت نقش مهمی دارد. با این حال، کمبود آمار جامع حتی در اتحادیه اروپا وجود دارد. تلاش‌های موسسه آمار یونسکو برای از بین بردن شکاف تاکنون محدود به چارچوب نظری کلی برای اندازه گیری مشارکت فرهنگی شده است که کاربرد گسترده‌ای هم ندارد.

اندازه گیری تأثیر فرهنگ بر دموکراسی بخشی از ارزیابی تاثیر اجتماعی آن است که مقدار قابل ملاحظه‌ای از کار انجام شده است. با این وجود، روش‌های اثبات این موضوع که آیا فرهنگ به ویژه دسترسی به فرهنگ بیشتر به کارکرد کارآمد دموکراسی کمک می‌کند یا خیرف به مانند مفهوم دموکراسی پیچیده است. به منظور ارزیابی تأثیر فرهنگ، باید سیاستهای فرهنگی با توجه به اجزای خاص خودش در هر جامعه‌ای تجزیه و تحلیل شود. تعدادی از ابزار اندازه گیری پیچیده برای ابعاد اساسی دموکراسی، به ویژه برابری، انسجام اجتماعی، کیفیت زندگی و تنوع، در این رابطه وجود دارد. با این حال، اکثر این ابزارها توسط متخصصین مورد بحث و مناقشه قرار گرفته و اگرچه از لحاظ کاربردی در سطح جهان دور از انتظار نیستند. با این وجود، هر یک از این جنبه‌ها به شدت با مشارکت فرهنگی مرتبط است، که از همکاری نزدیکتر بین تحقیقات فرهنگی و سیاست‌ها حکایت می‌کند. از سوی دیگر متخصصان آمار نیز در جستجوی اندازه گیری توسعه پایدار در حوزه فرهنگی هستند. در این راستا باید بدانیم که موفقیت هر تحقیق تجربی مستلزم پرسش‌های یکپارچه و عملی و مناسب بودن آنها با پدیده‌ای است که می‌بایست اندازه گیری شود. بعضی از مشکلات را می‌توان با سازگاری اندازه گیری‌ها با داده‌های موجود و یا با اولویت‌های جاری حل کرد. جدول زیر، نمایانگر عناصر تاثیر گذار فرهنگ بر جامعه و دموکراسی است: