نقش آموزه های اسلامی در تبیین الگوی تعامل بین شاخص های حکمرانی خوب و سرمایه اجتماعی

چکیده: ضرورت پاسخگویی به نیازهای مدنی و شهروندمداری، تصمیم‌گیران مدنی را به سوی بهره‌گیری از روش‌های مطلوب در زمینه مدیریت جوامع سوق داده است که یکی از این روش‌ها حکمرانی خوب است. حکمرانی به عنوان روش اعمال قدرت در مدیریت توسعه اقتصادی و اجتماعی یا به عنوان مجموعه‌ای از روش‌های فردی و نهادی، عمومی و خصوصی که امور مشترک مردم را اداره می‌کند؛ تعریف شده است. از طرفی نهادها، روابط، نگرش‌ها و ارزش‌هایی در بین مردم حاکم است نیز تحت عنوان سرمایه اجتماعی به توسعه اقتصادی و اجتماعی کمک می‌کند. هدف از این پژوهش بیان نقش آموزه‌های اسلامی در تبین مدل تأثیر متقابل حکمرانی خوب و سرمایه اجتماعی بر یکدیگر در گام دوم انقلاب اسلامی است. در این مقاله براساس شرح حدیثی از رسول اکرم (ص)، شبکه درهم تنیده‌ی روابط اجتماعی با شاخص‌های حکمرانی خوب مورد تطبیق و مقایسه قرار خواهد گرفت. هم حکمرانی خوب به غنی شدن سرمایه اجتماعی می‌انجامد و هم سرمایه اجتماعی، حکمرانی خوب را تضمین می‌نماید. می‌توان گفت که یک الزام اساسی در ایجاد جامعه مدنی متعالی و تقویت حکمرانی خوب، ایجاد روابط سالم بین اعضای جامعه است.