نقش کارآمدی نظام حاکمیتی(سیاسی -حقوقی) مبتنی بر مردم سالاری دینی در تحقق حکمرانی مطلوب و با رویکرد و شاخصه های اسلامی در ج .ا. ا

چکیده: ‌‌‌‌‌‌‌پژوهش حاضر با هدف تبیین نقش کارآمدی نظام حاکمیتی در تحقق حکمرانی خوب با رویکرد اسلامی؛ در صدد پاسخ به این سوال است که؛ «آیا کارآمدی نظام حاکمیتی (نظام سیاسی- حقوقی) جمهوری اسلامی ایران مبتنی بر مردم سالاری دینی نقش تعیین کننده ای در تحقق حکمرانی خوب با رویکرد اسلامی دارد؟». پس از بررسی موضوع مشخص شد که: ساختار سازمانی، نظام اداری، حاکمیت، حکومت، مردم سالاری، دولت، جامعه مدنی، بخش خصوصی، سیاستگذاری و فرهنگ سیاسی هرکدام بعدی از ابعاد حکمرانی را به اجرا می گذارند و به عنوان متغیر های تاثیر گذار بر حکمرانی خوب، تاثیرات متقابلی نیز بصورت زنجیره ای بر یکدیگر دارند، به طوری که موفقیت یکی مستلزم انتخاب، عملکرد، شرایط مکانی و زمانی و وضعیت محیطی «مناسب» دیگری است. به ترتیب؛ هر «سازمان» نیازمند «ساختار مطلوب»، ساختار سازمانی مطلوب نیازمند به یک «نظام اداری مستحکم» (به عنوان بازوی اجرایی نظام سیاسی) و نظام اداری نیز نیازمند «حاکمیتی» است که واجد «اقتدار» لازم بوده و «حکومت» را با نوع و شیوه مطلوب و کارآمد آن را طراحی نماید، حاکمیت و حکومت خود نیز نیازمند «دولتی» است که ضمن اجرای شاخص های کارآمدی؛ تعامل و مشارکت مطلوبی با دیگر ارکان حکمرانی یعنی «جامعه مدنی» و «بخش خصوصی و شهروندان» داشته و با «سازمان ها، تجمعات بین المللی و فراملی سازمان ملل و کنشگران بین المللی» تعامل و روابط مدبرانه بر اساس عزت و مصلحت و در چارچوب اهداف و مبانی دینی داشته باشند؛ و اینکه، «تعریف مفاهیم و مبانی نظری دارای صلابت، اتقان و شفافیت لازم باشد و توسعه «فرهنگ سیاسی» به جهت نقش محوری آن در توسعه و تحول «زیر سیستم ها» و «سیستم یکپارچه نظام حاکمیتی»؛ عواملی هستند که در تحقق حکمرانی مطلوب و اسلامی نقش اساسی دارند.