جایگاه مؤلفه‌های فرهنگ سیاسی تشیع در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران به مثابه زیرساخت‌های حکمرانی اسلام

چکیده: ‌‌‌فرهنگ سیاسی در هر جامعه‌ای مانند روحی در کالبد اجتماع است، بدون شک بسیاری از رفتارهای سیاسی، تصمیم‌های سیاسی، مواضع کلی، هویت بخشی به آحاد و اساساً رهیافت‌های پیشرفت و رشد در هر جامعه‌ای خروجی فرهنگ سیاسی آن جامعه است، در جامعه ایران طی قرون گذشته نشانه‌های تاریخی و اسنادی زیادی مبنی بر حاکمیت ارزش‌های شیعی در کانون فرهنگ سیاسی ایران وجود دارد، اما با وقوع انقلاب کبیر اسلامی بسیاری از این ارزش‌ها در قانون اساسی مصوب پس از انقلاب اسلامی متبلور شد. با توجه به اینکه هر گونه نظام سازی و مقدمه چینی برای رسیدن به حکمرانی مطلوب، در بستر شبکه ای از شاخص های فرهنگ سیاسی شکل می گیرد، از این رو صورت بندی شاخص های فرهنگ سیاسی شیعی در جامعه ایران به عنوان روح و بستر ایجاد حکومت اسلامی بسیار حائز اهمیت است. بدون شک تبیین مولفه های فرهنگ سیاسی به عنوان مسئله ای نظری برای بسیاری از مسائل و معضلات در سیاست عملی پاسخ خواهد داشت. در این میان اگرچه تلاش‌های فراوانی برای بسط و تعالی فرهنگ سیاسی شیعی صورت گرفته اما جای خالی یک تحقیق علمی در باب فرهنگ سیاسی شیعه که قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران را محور صورت بندی و احصاء مولفه های راهبردی فرهنگ سیاسی شیعه که برای طرح ریزی حکمرانی اسلامی اهمیت دارند، بیش از پیش احساس می شود.