تأثیر قواعد اصولی حقوق اساسی به منظور توانمند سازی شهروندان بر کاهش فساد

چکیده: ما در هر کجای جهان زندگی کنیم، فساد را مؤثر در آن محیط می دانیم و می بینم. فساد، زندگی ما را به صورت های گوناگونی تحت تأثیر قرار می دهد. زمانی که بودجه ای به موضوعی اختصاص داده می شود، زمانی که برنامه ای برای سلامت همگانی طراحی می شود، وقتی که هدف یک ارگان و سازمان مبارزه با فقر و ریشه کردن آن دانسته می شود، جیب عده قلیلی پر از پول می شود. تا وقتی که منابع اختصاص داده شده به حفاظت از محیط زیست یا ارتقا محیط اجتماعی انسان ها توسط برخی اشخاص استفاده می شود؛ هیچ کشوری از فساد مصون نمی باشد. در نتیجه فساد در تمام لایه های زندگی حال حاضر انسانی دوره ی ما وجود چشم گیری داشته و دارد. این در حالی است که در دنیای امروز، شهروندان از منابع بسیار مهم مدیریت شهری به شمار می آیند و بیشتر دولت ها برای حفظ ثبات و تحقق اهداف خود، شهروندان را در رأس امور قرار می دهند. این در حالی است که در کشور های توسعه یافته، همگام با توسعه شهری، همواره بر توانمند سازی شهروندان به منظور جلب مشارکت و حضور آنها در فرآیند تدوین و اجرای سیاست ها تأکید می شود؛ چرا که این شهروندان هستند که از اجرای صحیح و ناصحیح قوانین و نحوه مدیریت شهری بیشترین نفع و ضرر را متحمل می شوند. از طرفی رشد و گسترش فساد در ابعاد گوناگون مالی اقتصادی، اداری دولتی، حقوقی قضایی و … موجب شده است تا شهروندان نگران تر و حاکمان جوامع دقیق تر به مقابله با فساد بیندیشند. در این میان یکی از راهکارهای مقابله ای برای جلوگیری از رشد روز افزون فساد در جامعه، «توانمند سازی شهروندان» تلقی می گردد؛ موضوعی که در نوشته پیش رو سعی شده است تا ابعاد، الزامات و بستر های لازم برای تحقق آن، ضمن بررسی معنا و مفهوم سه موضوع «شهروندی»، «توانمند سازی» و «فساد» به منظور تحقق در سطح جامعه، بررسی گردد. در نتیجه هدف اصلی از انجام این پژوهش، بررسی توانمند سازی شهروندان با مشارکت در مدیریت محیط پیرامونی آنها ضمن ارائه سازوکارهایی جهت توانمند سازی شهروندان به منظور ترغیب شهروندان به همکاری بیشتر و مشارکت فعال است.