آموزش حکمرانی: تجربه‌ی ایرانی

چکیده: این مقاله در پی آن است تا با استناد به داده‌های آموزشی و تربیتی موجود از ایران باستان و به‌طور خاص، آنچه به آموزش و تربیت کوروش هخامنشی مربوط است نظام آموزشی و تربیتی حاکم در این دوره را ترسیم و برای آموزش حکمرانی در زمان حاضر و جامعه‌ی کنونی ایران، دست‌مایه‌ای فراهم نماید چرا که مطالعات زیادی نشان می‌دهد لازم است اقتضائات بومی در طراحی و بکارگیری نظام‌های حکمرانی در نظر گرفته شود. روش مورد استفاده در این مقاله برای گردآوری داده‌ها، کتابخانه‌ای و برای پردازش آنها، ‌تحلیل استعلایی یا برهان فرارونده و برای اعتباریابی یافته‌ها، به‌کارگیری تطابق همگونی و عرضه توصیفی غنی و ثبت سوابق ممیزی بوده است. برابر روش، داده‌های مورد نیاز از منابع معتبر و عمدتا دست‌اول فارسی، گردآوری‌شده و توصیف کوتاه و فشرده‌ای از آنها برای رعایت اختصار، انجام شد. یافته‌ها نشان می‌دهد  شناخت و پیاده‌سازی عدالت، شناخت و رعایت خیر عامه، شناخت و پذیرش معیارهای شهروندی خوب به‌عنوان اهداف؛ نخبگانی‌بودن حکمرانی، اصالت و محوریت مربی، استمرار برای نهادینه‌سازی و ملکگی و  اصل اصالت حواشی به‌عنوان اصول حاکم بر آموزش حکمرانی بوده و استلزامات هستی‌شناختی،‌ انسان‌شناختی، معرفت‌شناختی و ارزش‌شناختی آن‌ها نیز متناسب با بحث حکمرانی، استخراج و معرفی شده است.