تدوین مدلی مفهومی از مهمترین ویژگی-های روانشناختی حاکمان دینی: یک مطالعه مروری

چکیده: در دیدگاه‌های جمهوری اسلامی ایران حکومت دینی نه تنها در آن قوانین دینی اجرا می‌شود بلکه مجریان آن یا مستقیماً از طرف خدا منصوبند یا به اذن خاص یا عام معصوم منصوب شده‌اند. در این دیدگاه حکومت دینی شکلی از حکومت است که در آن همه امور سیاسی اجتماعی قضایی اقتصادی و غیره منشاء الهی پیدا می‌کند و طبق آزمون‌های دینی تعیین تکلیف در این امور به دین واگذار می‌شود. در حکومت دینی جایی برای مردم سالاری به عنوان تعیین سرنوشت اساسی جامعه وجود ندارد. هر چند که مشارکت مردم و مشورت آن‌ها از اهمیت برخوردار است. در حکومت دینی تعیین زمامدار و زمامداران و همه قوانین از طریق متن دین تعین می‌شود. امروزه طبق نظر اندیشمندان دینی دین اسلام بیشترین ظرفیت تحقق حکومت دینی را داراست از این رو حکومت دینی همواره بیشتر به معنب حکومت اسلامی می‌باشد. مرتبه عملی و اجرایی حکومت دینی نسبی است یعنی همیشه امکان پیاده شدن کامل آن وجود ندارد و این نقص نه از حکومت دینی بلکه بخاطر شرایط نامناسب جامعه و عدم آمادگی کامل مردم می‌باشد .حاکم دینی که بر مردم حکومت می­کند نه تنها از ابعاد سیاسی، فرهنگی، دینی و غیره باید مورد بررسی قرار بگیرد و دارای ویژگی­های خاص و منحصر به فردی باشد بلکه از دیدگاه روانشناسی دینی نیز باید دارای صفات بارزی بوده که بر اساس ان­ها بتواند عملکرد بهینه­ای داشته باشد. در این مقاله سعی بر آن شد که برای ویژگی­های روانشناختی یک حاکم دینی مدلی مفهومی ترسیم شود که بر اساس پژوهش­های صورت گرفته این مهم انجام شد.