نقش و جایگاه حکمرانی خوب در اجتماعی شدن مبارزه با مواد مخدر

چکیده: اعتیاد به سو مصرف مواد مخدر و روانگردان‌ها به عنوان یک تهدید استراتژیک و پدیده‌ای چند وجهی با ریشه دوانیدن در اجزای مختلف بدنه جامعه، دولتها را با مشکلات پیچیده اجتماعی مواجه ساخته است. ویژگی چند وجهی و پیچیده بودن اعتیاد نیز سبب شده است موفقیت برنامه‌های دولتها در مبارزه با این ناهنجاری اجتماعی و بلیه خانمانسوز به چالش کشیده شود. با توجه به ابعاد پیچیده معضل اعتیاد به موادمخدر و روانگردان‌ها در جامعه به ویژه از منظر اجتماعی ضرورت دارد استفاده از ظرفیت‌های اجتماعی در مبارزه با این پدیده خانمانسوز مورد توجه قرار گیرد چرا که جنبه اجتماعی اعتیاد می‌طلبد راهکار و رویکردی که از سنخ اجتماعی و مشارکتی باشد مورد توجه و نظر قرار گیرد. روی همین اصل طی سالیان اخیر رویکرد اجتماعی کردن مبارزه با موادمخدر مورد توجه و اقدام جدی ستاد مبارزه با مواد مخدر قرار گرفته است. اینکه این رویکرد تا چه میزان با موفقیت همراه گردد و به عبارتی به اجتماعی شدن مبارزه با موادمخدر منجر شود نیاز به تحقق الزامات (نهادی، ساختاری و حقوقی) و فراهم کردن مولفه‌های اجتماعی شدن مبارزه است تا در سایه آن و با بهبود و افزایش مشارکت پذیری اجتماعی در مبارزه با موادمخدر و روانگردان‌ها بتوان این رویکرد مثبت را به منصه ظهور رساند. از آنجا که مولفه‌های اجتماعی کردن مبارزه متأثر از تمام یا برخی از عناصر مربوط به حکمرانی خوب و قابل طرح در چهارچوب مفهومی حکمرانی خوب است، سعی شده است به طور مفصل به عناصر و مولفه‌های این دو رویکرد نظری پرداخته شده و نقش و تأثیر تحقق حکمرانی خوب در اجتماعی شدن مبارزه با مواد مخدر مورد بررسی و تحلیل قرار گیرد.