الگوی حقوقی بازطراحی وظایف و صلاحیت های قانونی سازمان های موازی در چارچوب حکمرانی تنظیمی (مطالعه موردی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی)

چکیده: بر اساس اصل کارایی و اثر بخشی که یکی از اصول حکمرانی مطلوب محسوب می شود، حکومت ها برای پیشبرد اهداف خود به ضرورت نیازمند تقسیم وظایف در قالب های کوچک و ایجاد سازمان های مختلف می‌باشند. نقش و جایگاه این سازمان ها و حدود وظایف آنها در نظام حقوقی جمهوری اسلامی‌ایران بر اساس قانون مشخص می‌شود. اما گاهی بین حدود وظایف و قلمرو مسئولیت سازمان ها با یکدیگر تعارضاتی دیده می‌شود که این تعارضات موجب موازی کاری و به تبع تحمیل هزینه های مادی و معنوی بر نظام می‌شود و این امر در تضاد با حکمرانی مطلوب می باشد. این پژوهش با روش توصیفی-تحلیلی و با مطالعه موردی و بررسی دقیق یک نهاد مهم در کشور یعنی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در صدد پاسخ به این سؤال است که: «علت به وجود آمد معضل موازی کاری سازمان ها در نظام حقوق اداری ایران چه می‌باشد و چگونه می‌توان از آن و تبعات آن جلوگیری کرد؟» و در نتیجه با توجه به سیاست های کلی اصلاح نظام اداری (ابلاغی مقام معظم رهبری) در چارچوب حکمرانی تنظیمی به الگوی حقوقی بازطراحی وظایف و صلاحیت های سازمان ها در کشور می‌پردازد.