الزامات حکمرانی متعالی در جمهوری اسلامی ایران از منظر دولت سازی

چکیده: حکمرانی متعالی الگوی جدیدی از رسالت دولت در سعادت بشری یا ابزاری برای تحقق آینده مطلوب انسان است. در این الگو سه بخش حاکمیتی، بخش خصوصی و جامعه مدنی ایفای نقش می‏کنند تا به موجب آن کشورها بتوانند از همه توانمندی‌های خود برای رسیدن به سعادت استفاده کنند. جامعه مدنی مستحکم به همراه دولتی کمال‏گرا، قوی و توسعه‌خواه می‌تواند زمینه‌های ایجاد حکمرانی متعالی را با کمترین زمان و آسیب ممکن به پیش ببرد. از آنجایی که دولت نقش مهمی در توسعه و تحقق حکمرانی متعالی ایفا می‌کند این تحقیق به دنبال شناخت شاخصه‌های دولت مطلوب در حکمرانی متعالی جمهوری اسلامی ایران است. حکمرانی متعالی و کمال مطلوب بر اساس نوع نگاه جوامع متفاوت خواهد بود. برخی جوامع نگاهی دنیوی و محدود به انسان دارند و از این منظر به دنبال سعادت و رفاه بشری در همین دنیا هستند. بنابراین دولت مطلوب این جوامع باید بیشترین شادی را برای بیشترین افراد به همراه داشته باشد. اما دولت مطلوب جوامع اسلامی باید نگاهی ارزشی و پرورشی به انسان داشته باشد. زیرا کمال مطلوب افراد در این دنیا محقق نخواهد شد. از این رو باید دولت با برنامه‏ریزی‏های اصولی و اساسی زمینه و با نگاهی جامع، کمال مطلوب انسان را در دنیا و زمینه سعادت وی را در آخرت فراهم کند. با توجه به اینکه حکمرانی متعالی در جمهوری اسلامی ایران بر خلاف غرب، دارای مبانی ارزشی و دینی است، بنابراین تحقیق حاضر به دنبال پاسخگویی به این سؤال است که دولت تراز در حکمرانی متعالی جمهوری اسلامی ایران دارای چه شاخصه‌هایی است؟ یافته‌های تحقیق که با روش تبیینی- توصیفی و استفاده از منابع کتابخانه‌ای و اسنادی گردآوری شده حاکی از این نکته است که دولت تراز در حکمرانی مطلوب کشورمان باید دارای شاخصه‌هایی همچون عدالت محوری، خدمتگرایی، ارزش‏مداری، قانون‏مداری، مردم‏داری و … باشد.